De
Romeinse wacht stond toe om de Thracische slaaf boven te
laten komen
en hij ziet zijn zoon
en vrouw.
Hij was
erg enthousiast, omhelsde en
kuste zijn geliefde vrouw.
Hij
nam voorzichtig de baby in
zijn sterke armen, kuste en gekoesterde hem de hele tijd
tijdens hun samenzijn.
Tranen
stonden in zijn ogen.
Na een tijdje benaderde de Romeinse wachtpost hem en zei dat
het weer tijd werd om te gaan in
mijn werken.
De jonge man nam zijn zware mijnbouw hamer en onverwacht
sloeg hij met een harde klap het
hoofd van de baby te pletter.
De moeder
was totaal verdoofd van verbazing en ontzetting en keek
hem
vragend aan.
|